“Barış” diye gittiğimiz mitingi polis yine halka zehir etti. Kadın çoluk çocuk demeden Sırrı abê’nin deyimi ile “kaz bombaları” ile saldırdılar bildiğiniz üzere..
Bu hengame de bi sahne vardı ki görülmeye değerdi.
Fotoğrafını çekemediğim o sahne sanırım Türkiye’nin durumunu en kanlı canlı şekilde anlatır.
Sahne dilim döndüğünce şöyledir:
Polis ilk gaz bombasını atıp herkes bi yerlere dağıldıktan sonra, kitle yeniden alana toplanmaya başladı.
Alana doğru yürürken bi yanımızda polisler gaz maskeleri ile beklerken arkalarında toplaşmış büyük bi kalabalık da olanı biteni izliyordu. -Muhtemelen o izleyiciler de dönüş yolunda duyduğumuz küfürleri ediyordu o anda.-
Memleketin durumu tam olarak budur efenim. Bi yanda barış isteyip dayak yiyenler, öldürülenler.
Diğer yanda halka her türlü kötü muameleyi reva gören polis-asker vb kolluk kuvvetleri.
Arkalarında da buna seyirci kalan, bunları onaylayan, küfürler eden halk.
Bu manzara hiç değişmedi memlekette maalesef.
Buna rağmen barış isteyenlerin hala kürtler olması çok tuhaf sahiden.
Biber gazları ile geçirdiğimiz dünya barış gününüz kutlu olsun efenim. Barış bize çok uzak ama barış dilemekten başka da çaremiz yok.
fotoğraf olayların ilk başladığı ana aittir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder