Qehwa Bifitara...

Malum oruç başladı…

Kuzey yarım kürede yaz mevsimine denk gelen oruç tutan herkes için çok zor ibadet gerçekten.

Kürtler için Ramazan ayı ayrı bir zor tabi..

İklimden ötürü tutan için zor iken, psikolojik baskılardan ötürü tutmayanlar için zor.

Hadi çemberi biraz daha daraltalım küçük yerleşim yerlerinde daha da zor.

Örneğin Nusaybin…

O kadar da küçük sayılmaz ama orda oruç tutmadan dolaşmak ayrıca bi dert.

Açık mekan çok azdır. Açık olanda da yeme-içme servisi yoktur.

Zaten herkes biraz çekingen davranır “ulan bi tanıdık” görür falan diye.

Klasik tutucu memleket tavırları ve mahalle baskısı hisleri işte… Uzun uzadıya yazmaya gerek yok.

Bundan 4-5 sene önce ilk kez Nusaybin’de gördüğüm bi yeri anlatacam ben.

İsmi qehwa bifitira yani oruç tutmayanlar kahvesi…

Çarşıya yakın bi ara sokakta, kapıları pencereleri bezlerle kapatılmış, normal zamanlarda kahve olan bi yer…

Oruç tutmayan hemen herkes orda...

Ben de ordayım ama ben oruçluyum. Ayrıca ilk kez görüyor olmanın ve din iman telkin eden adamları orda bulmanın şaşkınlığı içindeyim.

Gidiş hikayem de şudur:

Bi ramazanda -ki ilk kez oluyordu bu da- Nusaybin’deydim. Dayımla çarşıda dolaşıyoruz. Dayım böbreklerinden rahatsız olduğundan oruç tutamıyor ve deli gibi sigara içiyor. Günde 3 pakete yakın. Haliyle dışarıda da içmek istiyor ama içemiyor. O zaman tek çare kahveye gitmek.

Dışarıda dolaşıyoruz. Hadi kahveye gidelim diyor. Gidiyoruz. 3 sigara 2 çay içiyor çıkıyoruz. 10 dk sonra yine aynı şey. Çıkınca yine aynısı. Bi de bilerek kahve çevresinden uzaklaşmıyoruz.

En son “öeehh senin sigaranın peşinde mi koşacaz yaw, sen git ben gelmiyorum”  diye son verdim bu saçmalığa..

En çok gülüncüme giden de kahvede gördüklerimden birinin “ yiğenim bu mesele aramızda ha “ demesi.

Lan sanki ne yaparken yakalamışım herifi. 

Başka yerlerde durumlar nedir bilmiyorum ama Nusaybin’de son zamanlarda bu kahvelerin sayısında baya artış varmış.

Tutmayanlar da haklı tabi. Çok sıcak yahu.

Geçen sene yaşanan Amed’de yaşanan ve durmadan anlattığım bi olayla meseleyi bağlayayım.

Amcanın biri oruçlu iken artık dayanamamış düşüp bayılmış. Tedaviyi kabul etmiyormuş. “ bıraxınn, bıraxın da öleyim. Allah görsün!! Ma bu sıcakta oruç mu olur “ demiş.

Bu arada açlıktan yukarıda ne yazdığımı tam olarak ben de bilmiyorum.